Plan Yinona i “zderzenie cywilizacji”

Plany przekonfigurowania Bliskiego Wschodu rozpoczęły się jeszcze przed I wojną światową. Ale w czasie tej wojny pojawiły się kolonialne plany w “wielkim arabskim buncie” przeciwko Imperium Ottomańskiemu. Po upadku tego imperium Londyn i Paryż odmówiły Arabom wolności, zasiewając konflikt między arabskimi narodami. Lokalni skorumpowani liderzy arabscy byli również partnerami w projekcie, i wielu z nich z zadowoleniem stało się klientami Wlk. Brytanii i Francji. W ten sam sposób obecnie manipuluje się “arabską wiosną”. Ameryka, Wlk. Brytania, Francja i inne kraje działają teraz z pomocą skorumpowanych arabskich liderów i osobistości na rzecz zrestrukturyzowania arabskiego świata i Afryki.

Plan Yinona [PY] – kontynuacja strategii brytyjskiej na Bliskim Wschodzie, jest planem strategicznym Izraela dla zapewnienia mu przewagi w regionie. Nalega i stypuluje, że Izrael musi przekonfigurować swoje środowisko geopolityczne poprzez bałkanizację sąsiednich krajów arabskich na mniejsze i słabsze państwa. Izraelscy stratedzy postrzegali Irak jako ich największe wyzwanie strategiczne ze strony jakiegokolwiek arabskiego kraju. To dlatego Irak wybrano na centrum dla bałkanizacji Bliskiego Wschodu i świata arabskiego. W Iraku, w oparciu o koncepcje PY, izraelscy stratedzy wołali o podział Iraku na państwo kurdyjskie i dwa arabskie, jedno dla szyitów, drugie dla sunnitów. Pierwsze kroki w kierunku ich ustanowienia to wojna Iraku z Iranem, którą PY się zajmuje.

W 2006 roku czasopismo amerykańskiej armii, jak i “The Atlantic” w 2008, opublikowały szeroko rozpowszechnione mapy, które dokładnie przedstawiały PY. Poza podzielonym Irakiem, do czego nawołuje także Plan Bidena, PY wzywa do podzielenia Libanu, Egiptu i Syrii. Podział Iranu, Turcji, Somalii i Pakistanu również pasuje do tych poglądów. PY wzywa także do rozpadu Afryki północnej i przewiduje go zaczynając od Egiptu, potem dalej w Sudanie, Libii i w pozostałej części regionu. Chociaż zmodyfikowany, PY jest uruchomiony i realizowany pod hasłem “Czyste Rozbicie” [Clean Break]. Jest to dokument napisany w 1996 przez Richarda Perle i Grupę “Nowa Izraelska Strategia na 2000″ dla Benjamina Netanyahu, ówczesnego izraelskiego premiera. Perle to były podsekretarz Pentagonu za Ronalda Reagana, a później doradca wojskowy George’a W. Busha i Białego Domu.

L’oligarchie et le sionisme – Béatrice Pignède

Przypalanie papierosami, bicie, próby napaści seksualnej: Osadnicy i żołnierze znęcali się nad Palestyńczykami

Hagar Shezaf, Haaretz, 21 października 2023 r.

Tydzień po napaści w Wadi as-Seeq Palestyńczycy i izraelscy aktywiści walczą o powrót do zdrowia i oskarżają jednostkę wojskową z „młodzieży ze wzgórz” i osadników. Armia usunęła dowódcę jednostki i wszczęła dochodzenie.

Znęcanie się trwało prawie cały dzień. Żołnierze i osadnicy zatrzymali i skuli kajdankami trzech Palestyńczyków z wioski Wadi as-Seeq na Zachodnim Brzegu i przez wiele godzin, według Palestyńczyków, byli oni dotkliwie bici, rozebrani do bielizny i fotografowani w kajdankach, w samej bieliźnie. Ich porywacze oddali mocz na dwóch z nich i zgasili na nich płonące papierosy. Doszło nawet do próby penetracji jednego z nich jakimś przedmiotem.

W tym samym czasie żołnierze i osadnicy aresztowali obecnych lewicowych działaczy izraelskich, w tym nieletniego, zakuli ich w kajdanki, grozili śmiercią i przetrzymywali przez wiele godzin. Niektórzy z aktywistów zostali pobici. Działacze twierdzą, że oprócz obecności osób w mundurach, w pewnym momencie za ich pilnowanie odpowiedzialny był młody osadnik w cywilnym ubraniu.

Izraelczycy zostali zwolnieni po trzech godzinach. Palestyńczycy zostali uwolnieni dopiero wieczorem przez funkcjonariuszy administracji cywilnej i przewiezieni do szpitala w Ramallah. Obie grupy zostały w znacznym stopniu okradzione, w tym z gotówki i samochodu.

Wydarzenia miały miejsce w czwartek ponad tydzień temu, 12 października. Żołnierze pochodzili z jednostki Desert Frontier („Sfar Hamidbar”), która została utworzona kilka lat temu i rekrutuje „młodzież ze wzgórz”, radykalną, często brutalną młodzież osadniczą z nielegalnych przyczółków do służby wojskowej, w szczególności wybierając młodzież z przyczółków rolniczych, które stały się powszechne na Zachodnim Brzegu.

Cd.: jfjfp.com/cigarette-burns-beatings-attempted-sexual-assault-settlers-and-soldiers-abused-palestinians

Eva Bartlett: Przeżyłam dwie wojny Izrael – Gaza. Ta jest najgorsza

Obecny atak na palestyńską enklawę jest druzgocący. Ale ten modus operandi widzieliśmy już wcześniej

Po siedmiu tygodniach nieustannych izraelskich bombardowań w Strefie Gazy, według skromnych szacunków ONZ z 23 listopada (tuż przed wejściem w życie humanitarnego zawieszenia broni), w enklawie zginęło ponad 14 800 osób, w tym około 6000 dzieci i 4000 kobiet.

Podczas gdy te izraelskie ataki na Strefę Gazy są zdecydowanie najgorsze z dotychczasowych, a Izrael zrzucił 40 000 ton materiałów wybuchowych w mniej niż dwa miesiące, warto przypomnieć, że Izrael wielokrotnie przeprowadzał ataki na Palestyńczyków w Strefie Gazy w ciągu ostatnich 15 lat.

Co jest nie tak z Izraelczykami? – Chore społeczeństwo

Max Blumenthal wnikliwie przygląda się chorobie społecznej, która wybuchła po 7 października, gdy Izraelczycy ze wszystkich środowisk zaczęli kpić w mediach społecznościowych z cierpienia i tortur Palestyńczyków, z dumą transmitując światu groteskowe zbrodnie wojenne. / The Grayzone

75 lat NAKBY – 75 lat wypędzeń i apartheidu – Annette Groth

Spirala przemocy nakręca się coraz szybciej, nie tylko na Ukrainie, ale także w Palestynie. Wiadomość o planowanej izraelskiej reformie sądownictwa i masowych demonstracjach przeciwko niej pojawiła się także w niemieckich mediach głównego nurtu. Zabójstwa, wyburzenia i wysiedlenia Palestyńczyków z ich domów i ziem w większości pozostają niezauważone.

A Palestinian protester holds a Palestinian flag during clashes with Israeli troops at a protest ahead of Nakba day, in the West Bank village of Bilin near Ramallah May 13, 2016. Photo by Shadi Hatem

Co najmniej 100 Palestyńczyków, w tym wiele dzieci, zostało zabitych od początku 2023 roku, liczba ta stale rośnie, a wielu z nich zostało zabitych umyślnie. Ponad 1000 Palestyńczyków przebywa w więzieniach z aresztem administracyjnym, czyli bez procesu. Areszt administracyjny może być wielokrotnie przedłużany i narusza przepisy międzynarodowe. Nawet dzieci w wieku 12 lat mogą być przetrzymywane do sześciu miesięcy, a 12-letnia Palestynka była najmłodszą więźniarką na świecie.

Sytuacja uległa znacznemu pogorszeniu wraz z nowym prawicowym rządem Benjamina Netanjahu wybranym w 2022 r. oraz ministrami skazanymi w przeszłości za podżeganie do przemocy i prawicowego ekstremizmu.

Prawdziwa historia powstania Izraela – Alison Weir

11 października 2011

Aby lepiej zrozumieć palestyńskie starania o członkostwo w Organizacji Narodów Zjednoczonych, ważne jest zrozumienie pierwotnych działań ONZ w sprawie Izraela i Palestyny z 1947 roku.

Powszechne wyobrażenie o narodzinach Izraela jest takie, że ONZ stworzyła Izrael, że świat był za tym posunięciem i że rząd USA go poparł. Wszystkie te założenia są ewidentnie błędne.

W rzeczywistości, podczas gdy Zgromadzenie Ogólne ONZ zaleciło utworzenie państwa żydowskiego w części Palestyny, zalecenie to nie było wiążące i nigdy nie zostało wdrożone przez Radę Bezpieczeństwa.

Po drugie, Zgromadzenie Ogólne przyjęło to zalecenie dopiero po tym, jak zwolennicy Izraela zagrozili i przekupili wiele krajów, aby uzyskać wymagane dwie trzecie głosów.

Po trzecie, administracja USA poparła to zalecenie ze względu na wewnętrzne względy wyborcze i zajęła takie stanowisko pomimo usilnych sprzeciwów Departamentu Stanu, CIA i Pentagonu.

Przyjęcie rekomendacji Zgromadzenia Ogólnego wywołało wzrost przemocy w regionie. W ciągu następnych miesięcy zbrojne skrzydło ruchu proizraelskiego, które od dawna przygotowywało się do wojny, dokonało serii masakr i wypędzeń w całej Palestynie, wdrażając plan utorowania drogi dla państwa z większością żydowską.

To właśnie ta zbrojna agresja i czystki etniczne co najmniej trzech czwartych miliona rdzennych Palestyńczyków stworzyły państwo żydowskie na ziemi, która przed syjonistyczną imigracją była w 95 procentach nieżydowska i która nawet po latach imigracji pozostała w 70 procentach nieżydowska. I pomimo płytkiej patyny legalności, jaką jego partyzanci wydobyli ze Zgromadzenia Ogólnego, Izrael narodził się przy sprzeciwie amerykańskich ekspertów i rządów na całym świecie, które sprzeciwiały się temu zarówno z powodów pragmatycznych, jak i moralnych.

Przyjrzyjmy się szczegółom.

Gaza Fights For Freedom (2019) – Documentary Directed by Abby Martin

Pandemia szpiegowania. Izraelski biznes a wolności obywatelskie

09/05/2020

Epidemia covid-19 inspiruje władze wielu krajów do wykorzystywania aplikacji na smartfony, by śledzić osoby zarażone i ich kontakty lub by ostrzegać zdrowych przed zarażonymi, gdyby się do nich zbliżali. Jedynymi dobrze sprawdzonymi i skutecznymi aplikacjami tego typu są produkcje izraelskie, gdyż Izraelczycy dysponują zniewolonym narodem – palestyńskim, który nieustannie śledzą na różne sposoby. Jest on idealnym, zbiorowym królikiem doświadczalnym, co zapewnia izraelskiej marce NSO zainteresowanie wielu dyktatorskich rządów i tajnych służb, w tym komercyjnych. Problem: zainteresowanie produktami NSO wyraża Unia Europejska.

Remembering the Nakba – 72 years on

Iran, Izrael i Ameryka: Nuklearna hipokryzja – Ken O’Keefe

Izrael: Inwigilacja i koronaświrus

8.03.2020

W walce z epidemią rząd Izraela sięga po radykalne środki: wywiad otrzymał prawo gromadzenia i analizowania danych z telefonów komórkowych obywateli. Parlamentu nie pytano, opozycja jest oburzona.

Izraelu wygląda to dziś tak: niemal codziennie około godziny dwudziestej – w czasie, gdy najwięcej ludzi ogląda wiadomości telewizyjne – premier Benjamin Netanjahu zwraca się do społeczeństwa i obwieszcza najnowsze działania rządu w walce z pandemią. Wśród licznych decyzji, które Netanjahu zapowiadał w minionych dniach, była i ta, że rząd planuje inwigilację telefonów komórkowych obywateli: krok, który w innych okolicznościach powinien zostać zaakceptowany przez parlament.

Smutna groteska amerykańsko-izraelskiego „planu pokojowego” dla Palestyny

Do tej pory wśród Palestyńczyków dominowały dwie postawy: jedna, związana z Autonomią Palestyńską, liczyła na pokojowy układ z Oslo (z lat 90. ub. wieku), według którego okupacja izraelska Zachodniego Brzegu Jordanu była „tymczasowa”, a druga, skupiona w Strefie Gazy, afiszowała pewność, że układ z Oslo jest izraelskim oszustwem, które nigdy nie zapewni Palestyńczykom wyzwolenia. Reprezentujący tę drugą postawę od ponad 10 lat żyją zamknięci w rodzaju samorządnego obozu koncentracyjnego, na który regularnie spadają izraelskie bomby, a ci z Zachodniego Brzegu mieszkają w kilku enklawach Autonomii otoczonych przez drogi „tylko dla Żydów” lub bezpośrednio pod okupacją.

Mapa przyszłego „państwa” palestyńskiego wg planu administracji Trumpa

„Plan pokojowy” ogłoszony wczoraj przez Trumpa przewiduje „państwo palestyńskie” na mniej więcej 35 proc. okupowanego Zachodniego Brzegu, pod warunkiem, że będzie całkowicie rozbrojone i pozbawione suwerenności. Plan zakłada też, że to „państwo” będzie „ciągłe”. W praktyce będzie to wyglądać tak, że Palestyńczycy będą mogli poruszać się między swymi enklawami, pod warunkiem jednak, że będą to robić w podziemnych tunelach, żeby nie rzucać się w oczy żydowskim kolonistom, którzy zabrali ich ziemię. Na Zachodnim Brzegu ma zostać wykopanych kilkanaście takich tuneli z dodatkiem ok. stukilometrowego tunelu łączącego Zachodni Brzeg ze Strefą Gazy. Dla pewności, pośrodku palestyńskich enklaw powstaną dodatkowe bazy izraelskich wojsk okupacyjnych.

Trump chce oddać Izraelowi resztę nie swojej Palestyny

Palestyńczycy z Gazy demonstrują przeciwko amerykańskiemu „planowi pokojowemu”

Amerykański prezydent ze skrajnie prawicowym premierem Izraela u boku ogłosił wczoraj w Waszyngtonie „Deal Wieku” – „plan pokojowy”, który polega na izraelskiej aneksji okupowanego Zachodniego Brzegu Jordanu z całością Jerozolimy. W zamian Palestyńczycy, jeśli się całkiem rozbroją, mieliby dać się zamknąć w ogrodzonym bantustanie położonym między żydowskimi koloniami. Będą mogli ogłosić tam swe państwo ze stolicą w Abu Dis, wsią na wschód od Jerozolimy.

Trump poinformował Benjamina Netanjahu, że wysłał list do szefa Autonomii Palestyńskiej Mahmuda Abbasa, w którym informuje, że jest to propozycja nie do odrzucenia: amerykański plan nazwał „ostatnią, historyczną szansą” na palestyńskie państwo. Robert Malley, przewodniczący International Crisis Group, nazwał plan Trumpa „wiadomością dla Palestyńczyków”: „Przegraliście, musicie się przyzwyczaić.” W Waszyngtonie nie było zresztą żadnego Palestyńczyka.

Plan był przygotowywany przez ostatnie dwa lata – zajmował się nim żydowski zięć Trumpa, Jared Kushner. Przewiduje on, że Izrael dostanie prawie wszystko, a Palestyńczycy prawie nic. Zdaniem Trumpa to jedyne „realistyczne” rozwiązanie, z którego Palestyńczycy powinni się cieszyć. Izrael weźmie sobie na początek dolinę Jordanu (ok. 30 proc. okupowanego Zachodniego Brzegu), a co do aneksji wszystkich nielegalnych kolonii żydowskich, to ambasador USA w Izraelu David Friedman ogłosił, że właściwie też może być ogłoszona „natychmiast”.

Trump wytknął przy okazji Palestyńczykom, że „byli mistrzami w sztuce marnowania szans”, więc z tej powinni skorzystać. Oczywiście amerykańsko-izraelski plan jest całkowicie sprzeczny z prawem międzynarodowym i aspiracjami okupowanych, lecz USA liczą na milczenie świata w tej sprawie, co nie powinno być wielkim problemem. Netanjahu prosto z Waszyngtonu leci do Moskwy, by uzyskać błogosławieństwo Rosji. Wszystkie partie palestyńskie odrzucają ten „plan pokojowy”. Zdaniem palestyńskiego premiera Mohameda Sztajjeha, ten „ponury żart” służy jedynie chronieniu Trumpa przed impiczmentem, a Netanjahu przed więzieniem za korupcję.

29/01/2020

strajk.eu/trump-oddaje-izraelowi-reszte-palestyny-choc-nie-jest-jej-wlascicielem

Plan Kushnera dla Palestyny: Amerykanie chcą, by Palestyńczycy przenieśli się do Egiptu

Egipt, choć zależny od Stanów Zjednoczonych, sprzeciwił się tzw. Dealowi Wieku – „planowi pokojowemu” dla Bliskiego Wschodu żydowskiego zięcia Donalda Trumpa, Jareda Kushnera. Prezydent Egiptu przyjął Kushnera w Kairze, by oznajmić, że plan „transferu” Palestyńczyków z okupowanej Palestyny na egipską pustynię na Synaju nie przejdzie. Taki „transfer” od lat proponuje izraelska skrajna prawica narodowa.

Marszałek i prezydent Abd al-Fattah as-Sisi dyplomatycznie podziękował zięciowi Trumpa za jego wysiłki znalezienia pokojowego wyjścia dla konfliktu w Palestynie, ale z miejsca wykluczył udział Egiptu w jego planie, tym bardziej, że Kushner dysponował ziemią egipską bez pytania Egipcjan. Jego plan przewiduje stworzenie terytorium na pustyni synajskiej, gdzie mogliby zamieszkać Palestyńczycy wygnani z Palestyny przez Izraelczyków. Egipt jest tymczasem ciągle przywiązany do wizji dwóch państw w Palestynie, ze stolicą palestyńską we wschodniej Jerozolimie (Al-Kuds), anektowanej przez Izrael.

Izraelska przestępczość i bezkarność, a świat milczy!

Ciężar tradycji: Dlaczego judaizm nie jest jak inne religie

Mark Weber

Wielu krytyków Izraela i jego polityki ostro rozróżnia Izrael i jego państwową ideologię – syjonizm z jednej strony, i judaizm albo żydowską religijną tradycję i poglądy, z drugiej.

Antysyjonistyczne grupy o nazwach takich jak „Jewish Voice for Peace” / Żydowski głos za pokojem, albo „Jews for Justice for Palestinians” / Żydzi za sprawiedliwością dla Palestyńczyków, oraz antysyjonistyczne czasopisma jak The Washington Report on Middle East Affairs, podkreślają humanistyczne aspekty żydowskiej tradycji. Nawołują Żydów, by odrzucili syjonizm i przyjęli humanistyczne cechy judaizmu. Takie grupy, mimo że są krytyczne wobec Izraela i jego polityki, uważają, że społeczność żydowska odegrała zasadniczo pozytywną rolę w społeczeństwie, ale że z czasem w XX wieku większość Żydów w jakiś sposób przyjęła syjonizm i jego agresywny etniczny nacjonalizm.

W rzeczywistości często okrutna i arogancka polityka Izraela oraz często aroganckie postawy tego, co nazywa się „izraelskim lobby”, żydowskim lobby lub zorganizowaną społecznością żydowską, nie są aberracją, a raczej są głęboko zakorzenione w żydowskich pismach religijnych i w stuleciach żydowskiej tradycji.

Większość ludzi woli przyjemne mity od nieprzyjemnych prawd i woli wierzyć w to, co jest najbardziej wygodne i przyjemne. To jest jeden z powodów, dlaczego tak wielu z nas lubi myśleć, że wszystkie religie mają wspólne humanistyczne podstawowe wartości, i wszystkie dążą, każda na swój sposób, do tej samej ostatecznej prawdy.

Izraelskie koncerny testują leki i broń na palestyńskich więźniach i dzieciach

Izraelskie władze pozwoliły dużym firmom farmaceutycznym eksperymentować z palestyńskimi więźniami oraz testowały broń na palestyńskich dzieciach. Szczegóły tych przerażających informacji ujawnia profesor Uniwersytetu Hebrajskiego, Nadera Shalhoub-Kevorkian.

Nagłośnić sprawę

Prof. Nadera Shalhoub-Kevorkian podczas przemówienia na Uniwersytecie Columbia w Nowym Jorku powiedziała, że izraelskie władze zezwalają dużym firmom farmaceutycznym na przeprowadzanie testów na palestyńskich więźniach i testowanie broni na palestyńskich dzieciach.

Wcześniej temat ten poruszyła w styczniu 2019 roku w Amsterdamie.

Wyjaśniła wówczas, że ​​podczas prowadzenia projektu badawczego dla Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie zebrała szokujące dane potwierdzające te działania.

Jej prezentacja została stworzona na podstawie danych zebranych dla projektu badawczego, które opublikowano w Canadian Journal of Women and the Law w 2018 r.

Izraelskie społeczeństwo straciło kontakt z rzeczywistością – Gideon Levy

Awigdor Lieberman, czyli jak wykidajło z Kiszyniowa oczarował Izrael

Gdy w połowie listopada 6o-letni minister obrony Izraela Awigdor Lieberman nieoczekiwanie podał się do dymisji, na palestyńskich terytoriach okupowanych wybuchła radość: w końcu to ten człowiek rozkazał zabijać mieszkańców Strefy Gazy, którzy manifestowali pod granicą, co skończyło się setkami zabitych i dziesiątkami tysięcy rannych. Była to jednak radość krótkotrwała, bo przecież nawet jeśli Lieberman wycofał się teraz, to w żadnym wypadku nie oznacza końca jego kariery politycznej, ani zmiany polityki terroru prowadzonej przez rząd izraelski. Jego nieprzejednany, agresywny rasizm cieszy się w Izraelu powszechnym poparciem.

Izrael bombardował Strefę Gazy, będzie zwalczał palestyńskie latawce

15/07/2018

„Armia izraelska zadała Hamasowi najsilniejszy cios od 2014” – ogłosił premier Izraela i dodał: „Mówi się, że Izrael zaakceptował przerwanie ognia pozwalając na terror latawców: to nieprawda – nie pozwolimy na żaden taki atak!”. Wczoraj lotnictwo izraelskie przeprowadziło dziesiątki nalotów na zamkniętą Strefę Gazy. Zniszczyło wiele budynków, zabiło dwóch palestyńskich nastolatków, jest wielu rannych.

Zabity w piątek palestyński chłopiec

Do nagłej eskalacji doszło w piątek, gdy Izraelczycy dokonali pierwszych bombardowań lotniczych, co według wojska było reakcją na rzucenie granatu w kierunku granicy z Izraelem, od którego miał zostać ranny izraelski snajper strzelający do manifestantów. Palestyńczycy odpowiedzieli na nalot salwą pocisków z wyrzutni własnej roboty, jeden z nich przeleciał przez granicę i spadł na izraelski Sederot, gdzie ranił cztery osoby.

Izraelczycy wypalają uprawy Palestyńczyków herbicydami

Jeden z czołowych izraelskich dzienników „Ha’aretz” ujawnił, że izraelska armia rozpyla z powietrza środki chemiczne niszczące uprawy na polach Palestyńczyków.

Pole zniszczone przez izraelskie opryski zbiorów w Strefie Gazy, 31 grudnia 2015. Zdjęcie: Khaled al-‚Azayzeh, B’Tselem

„Fotografie pojazdów wojskowych wykorzeniających i niszczących drzewa i roślinność w Strefie Gazy nie są obce Izraelczykom, znacznie mniej znane jest, że od 2014 roku pola Palestyńczyków niszczone są także poprzez użycie herbicydów rozpylanych z powietrza” – informuje „Ha’aretz” w artykule opublikowanym 6 lipca.

Oficjalnie opryski prowadzone są tylko na tych polach, które znajdują się po izraelskiej stronie granicy, ale gazeta powołuje się na świadectwa palestyńskich rolników oraz pracowników Czerwonego Krzyża, którzy twierdzą, że Izraelczycy niszczą uprawy także na terenie samej Strefy Gazy. „Ha’aretz” przytacza relację 67-letniego rolnika z Szudżaiji, którego pola były opryskiwane przez izraelski samolot. Tak jak pobliskie pola 30 innych rolników. Cytowany Palestyńczyk wycenił straty powstałe na skutek zniszczenia plonów na 10 tys. dolarów. Jak twierdzi, jego pole było opryskiwane herbicydami także w 2017 oraz 2015 roku.

„Ha’aretz” pisze, że problem z opryskami mieli nie tylko Palestyńscy rolnicy. Po izraelskiej stronie granicy herbicydy zniszczyły zboże na polu należącym do kibucu Nahal Oz. Jego członkowie zażądali od izraelskiej armii odszkodowania. Wojskowi początkowo odmówili. Dopiero po naciskach izraelska armia wypłaciła kibucowi odszkodowanie o równowartości 16 tys. dolarów. Jednocześnie konsekwentnie odmawia wypłacania jakichkolwiek rekompensat rolnikom palestyńskim.

Służby prasowe izraelskiego Ministerstwa Obrony i armii zaprzeczają tym informacjom.

haaretz.com/kresy.pl

Klucz do synajskiego planu Trumpa dla Palestyńczyków

6.07.2018

Jonathan Cook – Nazaret, Izrael: Raporty sugerują, że Trump ma przedstawić ogromny program pomocy, ale pod warunkiem, że Palestyńczycy będą pracować w Egipcie w ramach izraelskiego planu „Większej Gazy”.

Izrael i Ameryka ścigają się z czasem w kwestii Gazy. Ta zagadka jest taka: jak dalej izolować maleńką nadmorską enklawę od świata zewnętrznego i Zachodniego Brzegu – aby sabotować każde niebezpieczeństwo pojawiającego się państwa palestyńskiego – bez wywołania masowego powstania 2 mln Palestyńczyków w Gazie?

W Gazie Izrael nie ma luksusu czasu, jaki ma na Zachodnim Brzegu i we Wschodniej Jerozolimie, dwóch dodatkowych okupowanych przezeń palestyńskich terytoriów. Tam może dalej zmniejszać palestyńską obecność przy użyciu izraelskiej armii, żydowskich osadników i ostrych ograniczeń w sprawie ruchu Palestyńczyków, przejęcia kluczowych zasobów, takich jak grunty i woda. 

Nakba: 70 lat czystki etnicznej w Palestynie

„Jeden naród obiecał uroczyście drugiemu terytorium trzeciego” – pisał Arthur Koestler o brytyjskiej deklaracji Balfoura z 1917 r. „ofiarowującej” Palestynę Żydom.

„Jeśli nie chcecie Nakby, nieuniknionej eksterminacji, poddajcie się” – w lipcu 1948 r. takimi ulotkami po arabsku armia izraelska zasypała Al-Tirę pod Hajfą, miejscowość, która opierała się okupacji. Słowo „nakba” („katastrofa”), które dla Palestyńczyków od dziesięcioleci oznacza utratę kraju i wygnanie, było więc pierwszy raz użyte przez Izraelczyków, zanim stało się rodzajem skrótu palestyńskiego losu, upamiętnianym każdego 15 maja. Dla Palestyńczyków zresztą Nakba się nie skończyła, trwa nieprzerwanie tak samo, jak ich bezsilny protest.

„Oni mają drony, a my latawce!” – krzyk chłopca ze Strefy Gazy dumnie niosącego swój latawiec w kolorach narodowej flagi podczas piątkowej manifestacji Marszu Powrotu nie mógł oczywiście zaistnieć 70 lat temu, ale może ilustrować nie tylko dzisiejszy stosunek sił i możliwości między Żydami a Palestyńczykami, ale również ten z 1948 r. Oto miejscowy rolno-pasterski lud, z bardzo wówczas cienką warstwą burżuazji i inteligencji, został usunięty ze swego kraju przez kolonizatorów – miejskich Europejczyków, nieporównanie lepiej zorganizowanych i uzbrojonych.

Nie przestaniemy filmować, nie przestaniemy pisać

Prezentujemy poniżej artykuł 65-letniego Gideona Levy’ego, dziennikarza i publicysty „Ha’aretz”, który obok Amiry Haas stanowi wyjątek w izraelskim życiu medialnym. Od ponad 30 lat zajmuje się relacjonowaniem działań Cahalu – wojsk okupacyjnych w Palestynie. Jego zdaniem społeczeństwo izraelskie jest „chore” od skrajnego nacjonalizmu, prowadzącego do bezkrytycznego uwielbienia wojska i jego brutalności wobec Palestyńczyków. Jego krytyka ultranacjonalistycznego rządu izraelskiego sprawiła, że od lat jest obrzucany najgorszymi wyzwiskami, z których „zdrajca narodu” należy do najłagodniejszych. Nieustanne groźby pozbawienia go zdrowia lub życia, szczególnie ze strony członków izraelskich ugrupowań rasistowskich i neonazistowskich, sprawiły, że może poruszać się wyłącznie z ochroną, przyznaną mu przez redakcję.

Gideon Levy nie jest jedynym Izraelczykiem żyjącym w Izraelu w stanie zagrożenia. „Ludzie lewicy boją się iść na manifestacje, boją się pobicia. Słowo „smolani” (lewak) stało się pogardliwą obelgą. Nie da się bezpiecznie wyrazić jakiejkolwiek empatii wobec Palestyńczyków. Rasiści już dawno się nie chowają.” – mówił cztery lata temu, gdy został zaatakowany na ulicy w Aszkelonie, przy granicy ze Strefą Gazy, gdy lotnictwo kolejny raz bombardowało zamkniętą, palestyńską enklawę. Jego zdaniem, izraelskie media kompletnie zdehumanizowały Palestyńczyków. Wezwania na portalach społecznościowych, by „spalić ich wszystkich”, już nikogo nie dziwią. „Staram się unikać słowa „faszyzm”, ale w pełni zasłużyło już sobie na miejsce w społeczeństwie izraelskim” – pisał wtedy z goryczą.

Według niego, jedynie presja społeczności międzynarodowej może zmienić politykę Izraela, dyktowaną przez rasistowskie partie jak Żydowski Dom, Nasz Dom Izrael, czy sam skrajnie prawicowy Likud Benjamina Netanjahu. Niektórzy przewidują, że Levy podzieli w końcu los Icchaka Rabina, premiera zamordowanego przez żydowskiego terrorystę w listopadzie 1995 r. Ale ciągle żyje i działa, choć popiera go jedynie marginalna mniejszość jego rodaków i redakcja „Ha’aretz”.

Ładny obraz Izraela

Widoczny na tym zdjęciu David Friedman, ambasador Stanów Zjednoczonych w Izraelu, przyjmuje z uśmiechem prezent od swych izraelskich przyjaciół, lotniczą fotografię okupowanej, wschodniej części Jerozolimy, nielegalnie anektowanej przez państwo żydowskie. Wystarczy rzut oka na ową fotografię, by zauważyć, że na pierwszym planie, który przedstawia Al-Haram asz-Szarif, trzecie po Mekce i Medynie święte miejsce islamu, nie ma nic muzułmańskiego. Zniknęła charakterystyczna, znana z pocztówek Kopuła na Skale i meczet Al-Aksa, budynki z VII w. Ta część izraelskich żydów, która od lat marzy o wysadzeniu w powietrze tych sanktuariów, by pobudować tam swoją świątynię, była zachwycona.

David Friedman (drugi z lewej)

Prawdziwe zdjęcie przedstawia więc fałszywe zdjęcie: zobrazowane, pobożne życzenie żydowskich ekstremistów religijnych. David Friedman, praktykujący, ortodoksyjny żyd amerykański, osobisty przyjaciel prezydenta Trumpa i były adwokat wyspecjalizowany w kwestiach jego sieci kasyn, nie przewidział lub udawał, że nie przewidział, konsekwencji politycznych miłego prezentu. Oczywiście problemem nie było kolejne upokorzenie Palestyńczyków, ale gniew tych państw muzułmańskich, które są sojusznikami Stanów Zjednoczonych. Ambasada USA wydała więc anegdotyczny komunikat, w którym tłumaczy, że ambasador, który chciał, by przenieść ambasadę amerykańską do jego „ukochanej” Jerozolimy, nie poznał na zdjęciu tego miasta, i już.

Worst Propaganda Ever?

 

Izrael promuje ideologię Państwa Islamskiego

18.06.2018

W czasie, gdy USA zobowiązują się do wykorzenienia Państwa Islamskiego i jego odgałęzień na Bliskim Wschodzie, Izrael działa w innym kierunku, promując ideologię animującą te grupy – podkreśla na łamach LobeLog Omar Baddar.

Historia zbrodni popełnianych przez izraelską armię jest dobrze znana. Od wykorzystywania ludności cywilnej jako ludzkiej tarczy do bombardowania obszarów cywilnych za pomocą bomb kasetowych i zabijania dziennikarzy. Nie istnieje możliwy do obrony kodeks moralny, który regulowałby działania izraelskiego wojska. Ale sprawy przybrały jeszcze bardziej groteskowy obrót w zeszłym tygodniu, gdy rzecznik izraelskiego wojska dla arabskiej publiczności, Avichaj Adraee, opublikował dwuczęściowy arabski film na Twitterze, stosując rażącą antyszyicką retorykę i przytaczając nauki niektórych myślicieli traktowanych jako autorytety przez Państwo Islamskie, mające na celu mobilizowanie sunnickiej i arabskiej wrogości wobec Iranu. W czasie gdy USA zobowiązują się do wykorzenienia Państwa Islamskiego i jego odgałęzień na Bliskim Wschodzie, Izrael działa w innym kierunku, promując ideologię animującą te grupy.

Film Adraee’a nie podżega jedynie do sekciarskiej walki. Zagłębia się w wielowiekowe teksty religijne, aby promować wrogość wobec szyitów, a następnie przekłada to na antyirańskie argumenty. Film rozpoczyna się od Adraee’a oskarżającego Hamas o promowanie programu Iranu w regionie, tym samym „oficjalnie stając się szyickim [ugrupowaniem], zgodnie z uznanymi wypowiedziami Proroka”. Adraee następnie zwraca się do swoich słuchaczy, mówiąc: „Czy nie czytaliście pism religijnych uczonych … którzy jasno i szczerze ostrzegli was przed zagrożeniem ze strony szyizmu w stylu irańskim dla was i waszych ludzi?”. Uczeni, których cytuje Adraee, stanowią ideologiczne zaplecze dla takich grup jak ISIS. Na przykład Adraee cytuje Muhammada ibn Abd al-Wahhaba, XVIII-wiecznego kaznodzieję, który zainspirował skrajną i nietolerancyjną wersję islamu, mówiąc, że szyici „są bardziej szkodliwi dla [islamu] niż Żydzi i chrześcijanie.”

Izraelczycy zabili brata uwięzionej nastolatki Ahed Tamimi

Izraelska armia okupacyjna na palestyńskim Zachodnim Brzegu Jordanu poinformowała, że zastrzeliła brata Ahed Tamimi, palestyńskiej 16-latki, która spoliczkowała izraelskiego oficera i została za to wraz z matką skazana na 8 miesięcy więzienia. Izzeddin Tamimi zginął trafiony trzema kulami, w tym jedną w głowę, gdy wraz z innymi rzucał kamieniami w wojsko, które przyjechało aresztować działaczy ruchu oporu.

Izzeddin Tamimi, 21, zastrzelony przez izraelską armię

Brat Ahed Tamimi znajdował się wtedy dobre 40 metrów od żołnierzy, w rodzinnej miejscowości Nabi Salih pod Ramallą. W Gazie rzecznik Hamasu Hasam Badran powiedział, że „egzekucja młodego Izzeddina to fatalny, kryminalny akt, który może być dokonany jedynie przez armię rasistowskiego państwa, praktykującego morderstwa i terroryzm przeciw wolnym, nieuzbrojonym ludziom”.

Organizacja Human Rights Watch podała w wątpliwość legalność izraelskiej reakcji na palestyńską manifestację: „Prawo międzynarodowe pozwala używać śmiercionośnej broni tylko w przypadku bezpośredniego zagrożenia życia. Trudno przyjąć, że rzucanie kamieniami odpowiada temu kryterium” – oświadczyła.

Izraelczycy zabili młodą pielęgniarkę, która próbowała dotrzeć do rannego w Strefie Gazy

Według świadka dziewczyna bardzo wyraźnie dała znać, że nie ma złych zamiarów i jest bezbronna. To jednak nie uchroniło jej przed śmiercią od izraelskiej kuli. 21-latka jest 119. ofiarą śmiertelną od czasu wybuchu gwałtownych demonstracji palestyńskich w Stefie Gazy.

Podniosła ręce wysoko, ale izraelscy żołnierze i tak strzelali do niej. Trafili w klatkę piersiową – powiedział agencji Reutera świadek, który chciał pozostać anonimowy.

Zgodnie z relacjami Razan al-Najjar próbowała przedostać się do rannego. Ruszyła w stronę umocnionego ogrodzenia oddzielającego Strefę Gazy od Izraela. Wszystko działo się na wschód od palestyńskiego miasta Chan Junus.

Była w białym uniformie pielęgniarki – podkreślił świadek.

21-letnia dziewczyna zginęła od strzałów snajpera sił izraelskich. Jej rodzina jest załamana, w ręce matki trafiło zakrwawione ubranie studentki, która udzielała się jako wolontariuszka i pełniła służbę pielęgniarki. Strona izraelska nie skomentowała w żaden sposób tej śmierci.

Razan al-Najjar była znaną postacią i to w skali świata. Udzieliła wywiadu między innymi „The New York Timesowi”, w którym przekonywała, iż jej społeczeństwo w końcu będzie musiało pogodzić się z aktywnością kobiet i ich emancypacją.

Społeczeństwo będzie musiało nas w końcu przyjąć. Jeśli nie zrobią tego z wyboru, zostaną zmuszeni. Bo mamy więcej siły niż jakikolwiek mężczyzna – mówiła.

Młoda Palestynka była aktywna w mediach społecznościowych. Jej śmierć wywołała oburzenie wielu osób, a sieć została dosłownie zalana wyrazami współczucia dla rodziny 21-latki i uznania dla jej odwagi i poświęcenia. W ostatnim poście opublikowanym na Facebooku Razan al-Najjar zamieściła znamienne słowa – podaje serwis Middle East Monitor.

Wracam i nie wycofuję się. Trafiajcie mnie swoimi kulami. Nie boję się – napisała.

W trakcie piątkowych demonstracji rany odniosło około stu Palestyńczyków. Byli ostrzeliwani przez siły izraelskie, które twierdzą, że musiały rozprawić się z tysiącami rebeliantów w pięciu miejscach na granicy. Gwałtowne protesty wybuchły w Strefie Gazy 30 marca i trwają do tej pory.

https://www.o2.pl/artykul/smierc-studentki-wzburzyla-ludzi-snajper-nacisnal-spust-choc-21-latka-podniosla-rece-6258468193245313a

 

Izrael nie przejmuje się oskarżeniami o zbrodnie wojenne

Po wczorajszej masakrze w Strefie Gazy, w której z rąk izraelskiego wojska zginęło 58 Palestyńczyków, izraelscy politycy wciąż pozostają w dobrych nastrojach.

Nie obawiają się oni bowiem oskarżeń o dokonywanie zbrodni wojennych, ponieważ Stany Zjednoczone zablokowały przyjęcie oświadczenia przez Radę Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych, które wzywałoby do przeprowadzenia międzynarodowego śledztwa w sprawie poniedziałkowych wydarzeń.

Przez cały poniedziałek światowe agencje prasowe informowały o kolejnych ofiarach działań Sił Obronnych Izraela (IDF), które otworzyły ogień do Palestyńczyków protestujących przeciwko przeniesieniu amerykańskiej ambasady z Tel Awiwu do Jerozolimy.

Jak na razie bilans wczorajszego dnia to 58 palestyńskich ofiar i blisko dwa tysiące rannych, przy czym liczba tych pierwszych może się zwiększyć, ponieważ wiele osób postrzelonych przez izraelskich snajperów znajduje się w stanie krytycznym.

Tymczasem izraelscy politycy starają się demonstrować swój spokój, w czym wydatnie pomogły im Stany Zjednoczone. Waszyngton zablokował bowiem możliwość ogłoszenia przez Radę Bezpieczeństwa ONZ dokumentu, który wzywałby do przeprowadzenia niezależnego śledztwa na temat wczorajszej masakry. Dziesięć państw członkowskich Rady wystosowało ostatecznie list wyrażający zaniepokojenie, iż Rada nie jest w stanie podejmować tego typu uchwał, co obniża jej wiarygodność wśród społeczności międzynarodowej.

Izraelska minister sprawiedliwości Ajelet Szaked powiedziała z kolei, że jej kraj nie obawia się ewentualnych spraw sądowych przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze, ponieważ żołnierze IDF nie zrobili niczego nielegalnego w kontekście eskalacji przemocy ze strony demonstrantów.

Minister obrony narodowej Awigdor Lieberman przeciwstawiał z kolei palestyńskim demonstracjom świętowanie przez Żydów sukcesu ich piosenkarki na konkursie Eurowizji, co ma odróżniać „kulturę życia Izraela od kultury śmierci Hamasu”.

Na podstawie: timesofisrael.com, reuters.com – autonom.pl

Masowe morderstwo w Gazie

 

14 maja 2018

MASS MURDER IN GAZA – Israeli forces slaughtered over 50 Palestinian protesters in Gaza today as the United States celebrated moving it’s embassy to occupied Jerusalem. For weeks Palestinians have been demonstrating for their basic rights and have continuously been met with unconscionable violence. Report produced by Chris Smiley

 

Izrael: wojsko urządziło kolejną rzeź Palestyńczyków

Przynajmniej 41 Palestyńczyków zginęło dziś z rąk izraelskich żołnierzy rozpędzających demonstracje wzdłuż muru oddzielającego Strefę Gazy od terytorium Izraela. Rannych jest prawie dwa tysiące osób.

Nie było w Palestynie bardziej krwawego dnia od bombardowania Strefy Gazy w 2014 r. 30 marca, gdy rozpoczynał się Marsz Powrotu i izraelscy żołnierze również strzelali do tłumu (nie oszczędzając najmłodszych demonstrantów ani dziennikarzy), zginęło 18 osób, a ponad 1400 odniosło rany. 39 osób przewiezionych do szpitali jest w stanie krytycznym.

Israelis continue slaughter in Gaza

 

Wojna, której nie widać

Film dokumentalny o tzw. żydowskich „osadnikach” w okupowanej Palestynie.

Niestety nawet takie dokumenty są mocno cenzurowane, porównaj np. fragment tego samego wideo na filmie i poniżej:

Izraelskie wojsko strzela do palestyńskich manifestantów, by chronić środowisko naturalne

Co najmniej osiem osób zostało zabitych 6 kwietnia i około tysiąca rannych, gdy izraelskie wojsko otworzyło ogień do palestyńskich manifestantów w Strefie Gazy. Nowość: władze izraelskie oskarżyły Palestyńczyków o zatruwanie środowiska, gdyż manifestanci podpalali opony, by ich dym przeszkodził izraelskim snajperom w zabijaniu.

Po masakrze z 30 marca, w czasie której Izraelczycy zabili 19 osób i ponad 1400 ranili, dzisiejsze manifestacje pod granicą Strefy Gazy z Izraelem zgromadziły mniejszą liczbę demonstrantów – ok. 10 tys., według władz okupacyjnych.

Izraelczycy zaczęli dziś strzelać z bariery granicznej, kiedy Palestyńczycy podpalili stosy starych opon w niedalekiej odległości od granicy. Izraelskie drony zrzucały na manifestantów ładunki z gazami łzawiącymi, a część palestyńskiej młodzieży bezskutecznie próbowała trafić kamieniami izraelskich strzelców.

Protest Palestyńczyków to zabranie głosu w swojej sprawie

30 marca rozpoczął się “Marsz Powrotu” – pokojowa demonstracja nieuzbrojonych Palestyńczyków i Palestynek. Postawiono miasteczka namiotowe wzdłuż granicy między Izraelem a Strefą Gazy, a w nich przekrój społeczeństwa – rodziny z dziećmi, młodzież, oraz osoby starsze. 17 tysięcy ludzi wyszło ze swych domów w Dzień Ziemi, aby zaznaczyć swoją obecność, swój głos, i by walczyć o powrót do ziem, z których zostali wysiedleni.

Protest ignorowanych

W ostatnim czasie marsze niesłuchanych i ignorowanych dzieją się na naszych oczach po obu stronach globu, w Stanach Zjednoczonych, w Brazylii, tydzień temu w Polsce.
Co by było, gdyby naprzeciwko demonstrujących oprócz ignorancji stanęły czołgi, uzbrojeni po zęby żołnierze oraz mur z zasiekami? Gdyby te 360 km kwadratowych, będących Strefą Gazy, zaludnionych przez 1,5 miliona ludzi przenieść do województwa mazowieckiego, jakbyśmy to nazwali? Więzieniem, obozem, lub inną formą przemocy, zbiorowej odpowiedzialności, rasizmu, a może zbrodnią przeciwko ludzkości? Tak, ale ten protest dotyczy skrawka ziemi, określanej w mediach i publicznym dyskursie jako siedlisko „terrorystów i islamistów”. Ciemniejsza karnacja i islam pozwala zachodniej społeczności międzynarodowej patrzeć na ten teatr okrucieństwa i absurdu z dystansem. Wkrótce znowu będą podejmowane debaty na temat „problemu palestyńskiego” czy „konfliktu izraelsko-palestyńskiego”. Tymczasem każdy dziesięciolatek żyjący w Gazie przeżył już 3 wojny i nie zna innego świata oprócz Strefy Gazy, regularnie bombardowanej co 2-3 lata.

Israeli Soldiers Shoot Child, Force False Confession To Cover

 

The Story Behind Ahed Tamimi’s Slap — Her Cousin’s Head Shattered by Israeli Soldier’s Bullet

Just before Palestinian teen Ahed Tamimi slapped one of the soldiers who’d invaded her yard, she learned that her 15-year-old cousin Mohammed had been shot in the head at close range

Half a head.

The left side of his face is twisted, swollen, fragmented, scarred; there’s congealed blood by his nose, stitches in his face; one eye is shut, a seam line stretches across his whole scalp. A boy’s face turned scar-face. Some of his skull bones were removed in surgery and won’t be returned to their place for another six months.

Mohammed Tamimi, just 15, and he is already a disabled shooting victim and a released prisoner.

Izrael odmawia śledztwa w sprawie masakry w Gazie

„Nie będziemy współpracować z żadną komisją śledczą” – powiedział izraelski minister obrony Awigdor Liberman w publicznym radiu na wieść o tym, że ONZ i Unia Europejska domagają się niezależnego śledztwa w sprawie masakry w Gazie z 30 marca. Zginęło w niej 17 Palestyńczyków a ponad 1400 zostało rannych. Również premier Izraela odrzucił wszelką krytykę międzynarodową i pogratulował izraelskiej armii okupacyjnej jej sprawności w tłumieniu protestów.

Premier Netanjahu, obecnie zagrożony z powodu zarzutów o udział w licznych aferach korupcyjnych, zgodnie z tradycyjną, ultranacjonalistyczną ideologią państwową, zaakcentował wyższość Izraela, nazywając izraelski Cahal, wielokrotnie oskarżony o zbrodnie, „najbardziej etyczną armią świata”. Już w sobotę Stany Zjednoczone tradycyjnie zablokowały w ONZ rezolucję krytykującą Izrael.

Izraelskie fabryki trolli

Czyli jak Izrael i jego poplecznicy prowadzą działania mające na celu cenzurowanie Internetu.

Wiele się pisze o rosyjskiej „fabryce trolli” w Olgino pod Sankt Petersburgiem, której pracownicy rzekomo zalewają fake news cały świat i wpływają nawet na wybór prezydenta USA czy referendum w sprawie Brexit. Jak jest naprawdę, w sumie nie wie nikt, ale jedno jest pewne – każde poważne państwo ma jakieś jednostki zajmujące się wojną informacyjną.
W cytowanym niżej artykule możemy poznać kulisy działania izraelskich służb. Wiedziałem oczywiście, że istnieje hasbara, wpływająca na nastroje antyizraelskie na świecie, ale to, co tam przeczytałem, poraziło mnie i dlatego postanowiłem przetłumaczyć ten artykuł i udostępnić czytelnikom.

Izrael i agenci Izraela od dawna mają znaczącą obecność w Internecie, pracując nad promowaniem narracji izraelskiej i blokowaniem faktów na temat Palestyny, lobby izraelskiego i innych tematów, które chcieliby ukryć. Uznani zwolennicy Izraela dodają komentarze, oskarżają krytyków o „antysemityzm” i rozpowszechniają dezinformację o działaczach solidarności z Palestyną ​​i o Palestynie. Wiele z tych działań podejmują osoby działające samodzielnie, które działają niezależnie, dobrowolnie i bezlitośnie. Oprócz tego jednak pojawiło się wiele zorganizowanych, często dobrze finansowanych projektów sponsorowanych przez izraelski rząd i inne. Projekty te mają na celu umieszczenie pro izraelskich treści w Internecie i usunięcie informacji, których Izrael nie chce.

Masakra w Strefie Gazy: 16 zabitych, ponad 1400 rannych

Izraelskie wojsko strzelało wczoraj do tłumu bezbronnych Palestyńczyków z wież strażniczych w otoczoną murem i drutem kolczastym Strefę Gazy, gdzie odbywała się manifestacja przeciw okupacji Palestyny. Piątek 30 marca to dla Palestyńczyków Dzień Ziemi, czas upamiętnienia zabitych w 1976 r. palestyńskich rolników z Galilei, którym żydowscy kolonizatorzy zabrali ziemię. Wczorajszy dzień miał być też początkiem Marszu Powrotu, cyklu protestów na rzecz zwrotu przejętych przez Izrael domów i ziemi w okupowanej Palestynie.

W pobliże granicy z Izraelem przyszły dziesiątki tysięcy mieszkańców Gazy, mężczyzn, kobiet i dzieci. Ok. 700 m od bariery granicznej rozbito kilka wielkich namiotów, podobnych do tych, w których w 1948 r. musiały mieszkać palestyńskie ofiary żydowskiej czystki etnicznej, która doprowadziła do powstania państwa Izrael. Ci, którzy nie zostali wtedy zabici, musieli uciekać do Stefy Gazy. Dziś na tym zamkniętym skrawku ziemi żyją 2 miliony uchodźców i ich potomków. W wielu rodzinach przechowuje się klucze do utraconych domów.

Osiem miesięcy więzienia dla Ahed Tamimi

„Nie ma sprawiedliwości pod okupacją” – powiedziała wczoraj palestyńska nastolatka Ahed Tamimi skazana przez sąd wojskowy na osiem miesięcy więzienia za spoliczkowanie izraelskiego żołnierza. W grudniu ub. roku 16-letnia Ahed próbowała zmusić do odejścia sprzed jej domu dwóch uzbrojonych żołnierzy, co zostało sfilmowane. Jej sprawa stała się znana na całym świecie.

Obrona Ahed Tamimi poszła na układ z oskarżeniem. W zamian za przyznanie się do winy „napaści” na izraelskiego żołnierza, kara nie obejmuje wszystkich (12) zarzutów związanych z wymierzeniem policzka. „Kiedy utajnili proces, zrozumieliśmy, że nie będzie sprawiedliwy” – wyjaśniała adwokatka Ahed. Na tę samą karę ośmiu miesięcy więzienia skazano matkę dziewczyny. Obie wyjdą na wolność latem, bo siedzą od grudnia.